ฝนที่โปรยปราย เฮ็ดให้หัวใจอ้ายหวั่น
เมื่อเธอ หายไป แบบบ่ได้ร่ำลากัน
เธออยู่หนใด ฮู้บ่ว่ามีไผเขาเฝ้าคอย โอ้
ยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองดูฝนที่หล่นไหล
แนมไปรอบๆ กาย เจอแค่เพียงความว่างเปล่า
ฤดูฝนของอ้าย กลายเป็นฤดูเหงา
ฝนที่ตกลงมา คือจั่งหยดน้ำตา
ให้กลับคืนมาสา คนที่ถ่ามันเหงาใจ
ไผสิคอยกอดเจ้า ยามที่ฟ้าฮ้องใส่
ตอนที่เจ้าตกใจ แม่นผู้ใด๋สิปลอบขวัญ
ในคืนที่ฝนพร่ำ หนาวจนใจสะบั้น
เจ้าสิคิดพ้อกันแนบ่น้อ ยามพ้อฝน
ฝนที่ตกแฮงๆ แฮ่งคิดฮอดบางคน
หรือเจ้ามีคน กางฮ่มให้อยู่ข้างกาย
จั่งบ่กลับมา
ยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองดูฝนที่หล่นไหล
แนมไปรอบๆ กาย เจอแค่เพียงความว่างเปล่า
ฤดูฝนของอ้าย กลายเป็นฤดูเหงา โอ้
ฝนที่ตกลงมา คือจั่งหยดน้ำตา
ให้กลับคืนมาสา คนที่ถ่ามันเหงาใจ
ไผสิคอยกอดเจ้า ยามที่ฟ้าฮ้องใส่
ตอนที่เจ้าตกใจ แม่นผู้ใด๋สิปลอบขวัญ
ในคืนที่ฝนพร่ำ หนาวจนใจสะบั้น
เจ้าสิคิดพ้อกันแนบ่น้อ ยามพ้อฝน
ฝนที่ตกแฮงๆ แฮ่งคิดฮอดบางคน
หรือเจ้ามีคน กางฮ่มให้อยู่ข้างกาย
ฝนที่ตกลงมา คือจั่งหยดน้ำตา
ให้กลับคืนมาสา คนที่ถ่ามันเหงาใจ
ไผสิคอยกอดเจ้า ยามที่ฟ้าฮ้องใส่
ตอนที่เจ้าตกใจ แม่นผู้ใด๋สิปลอบขวัญ
ในคืนที่ฝนพร่ำ หนาวจนใจสะบั้น
เจ้าสิคิดพ้อกันแนบ่น้อ ยามพ้อฝน
ฝนที่ตกแฮงๆ แฮ่งคิดฮอดบางคน
หรือเจ้ามีคน กางฮ่มให้อยู่ข้างกาย
จั่งบ่กลับมา